Eleonas Shooting Analysis | Μια ομάδα που πρέπει να δείξει χαρακτήρα!

Στην πορεία του στα γήπεδα της Αθήνας ο Παναιγειρατικός έχει δώσει πολλά ντέρμπι. Σε άλλα ήταν το φαβορί, σε άλλα το αουτσάιντερ. Σημασία έχει ότι μέσα από τέτοια παιχνίδια "ανδρώθηκε" ποδοσφαιρικά και απέκτησε κύρος η φανέλα του… διότι ως γνωστόν "η αξία του νικημένου δίνει αξία στο νικητή". Σε λίγες ώρες, λοιπόν, οι μελανόλευκοι καλούνται να δώσουν έναν ακόμη τέτοιο αγώνα. Αντίπαλος οι Εν λευκώ. Τι κι αν στο αιγειράτικο στρατόπεδο έχουν συμβιβαστεί πλέον στην ιδέα ότι θα παραταχθούν με απουσίες, τι κι αν σε μια βδομάδα από τώρα ακολουθεί και δεύτερο συνεχόμενο ντέρμπι… Όλα τείνουν να γίνουν τρόπος ζωής. Ένα είδος επιβίωσης ίσως.

Και πράγματι, για μια ομάδα που ξεκίνησε ουσιαστικά απ’ το μηδέν, τα δύσκολα δεν φαίνεται να την φοβίζουν πια. Σε παιχνίδια όπως το επερχόμενο, ο χαρακτήρας του ντέρμπι πρέπει να θεωρείται επιβεβλημένος. Ο αντίπαλος του Παναιγειρατικού βρίσκεται στη 2η θέση του βαθμολογικού πίνακα και αποτελεί έναν από τους βασικούς διεκδικητές του φετινού πρωταθλήματος. Παρ’ όλα αυτά, τη δεδομένη χρονική στιγμή θα έλεγε κανείς ότι μοιάζει με “πληγωμένο θηρίο”. Μια ομάδα που μέχρι πρότινος δέσποζε στην κορυφή της βαθμολογίας, όμως γκρεμίστηκε, με θορυβώδη τρόπο, από Μεϊβάντ και Ιράκ νικώντας την με 4-0 και 2-1 αντίστοιχα. Θα έλεγε κανείς ότι το ματς ενάντια στον Παναιγειρατικό μοιάζει με αγώνα δίχως αύριο για εκείνους. Ποιος όμως μπορεί να πει ότι δεν ισχύει το ίδιο για τον ΑΟΠ;

Αν κάποιος πρέπει μάλλον να θεωρεί τον εαυτό του αδικημένο από την εικόνα της κατάταξης αυτός δικαιωματικά είναι ο Παναιγειρατικός. Λέμε καιρό τώρα ότι οι μελανόλευκοι διανύουν μια από τις καλύτερες περιόδους τους. Μια περίοδο στην οποία παίζουν στρωτό ποδόσφαιρο που συνοδεύεται από εντυπωσιακά σκορ και καλές εμφανίσεις. Όμως στην πράξη, η ιδιάζουσα κατάσταση της βαθμολογίας δεν του έδωσε ποτέ την δυνατότητα να το χαρεί, να πιστέψει αυτό που πραγματικά είναι. Λίγο, η απροσεξία και οι ατυχείς συγκυρίες στις γκέλες της ομάδας, λίγο η καλή παρουσία των βασικών του αντιπάλων που δεν είχαν παράπλευρες απώλειες με τους λεγόμενους «μικρούς» ως τώρα, οι μελανόλευκοι μοιραία αναγκάστηκαν να επωμιστούν το ρόλο του «καταδιωκτικού». Της ομάδας που περίμενε τους άλλους να σκοντάψουν.

Και τώρα, έρχεται το ντέρμπι. Το ματς στο οποίο θα μετρήσουν πραγματικά τη δύναμη τους. Η φύση τέτοιων αγώνων πολλές φορές αρκεί από μόνη της να αλλάξει την εξέλιξη ενός ολόκληρου πρωταθλήματος. Από την άλλη, δεν παύει να είναι απλώς ένας αγώνας. Μία ακόμη αγωνιστική στο πλαίσιο διεκπεραίωσης μιας σειράς προγραμματισμένων αγώνων. Οι Αιγειράτες όμως δεν το βλέπουν έτσι. Για κάποιον που έζησε έστω και λίγο αυτούς τους μήνες την ομάδα από κοντά είναι σαφώς ευκολότερο να το καταλάβει. Εκείνοι μόνο ξέρουν τι χρωστάνε και τι οφείλουν να πράξουν για να φανεί ο πραγματικός τους χαρακτήρας. Οι μελανόλευκοι παίζουν για να διορθώσουν την αδικία. Να καταστήσουν την τιμή και την υπόληψη τους, στο επίπεδο που αρμόζει. Μπορεί ν’ ακούγονται βαριά όλα αυτά, όμως αν αναλογιστεί κανείς τι θυσίες χρειάστηκαν για να υφίσταται ΑΟΠ με την τωρινή του μορφή και να κάνει και πάλι πρωταθλητισμό δε μπορεί παρά να γνέψει καταφατικά. Αρκεί να θυμηθεί κανείς που βρισκόταν ακριβώς ένα χρόνο πριν… Άλλωστε, υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων. Εκείνοι που δεν πιστεύουν σε θαύματα κι εκείνοι που πιστεύουν πως τα πάντα είναι ένα θαύμα. Και για τους ανθρώπους του ΑΟΠ μάλλον ισχύει το δεύτερο… ΑΟΠ Καλή τύχη! 

ELEONS SHOOTING ANALYSIS

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΝ ΛΕΥΚΩ (11 ΑΓΩΝΕΣ)
ΣΙΝΤΡΙΜ ΤΙΜ - ΕΝ ΛΕΥΚΟ 1 - 3
ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΖΕΣ - ΕΝ ΛΕΥΚΟ 4 - 7
BARCELIOSIA - ΕΝ ΛΕΥΚΟ 3 - 5
MELAD - ΕΝ ΛΕΥΚΟ 4 - 6
ΚΟΛΟΜΒΙΑΝΟΙ - ΕΝ ΛΕΥΚΟ 4 - 6
JACK DANIELS UNITED - ΕΝ ΛΕΥΚΟ 3 - 4
ΝΤΙΜΙΛΙΟ - ΕΝ ΛΕΥΚΟ 4 - 5
BEER ACADEMY - ΕΝ ΛΕΥΚΟ 1 – 5
ΕΝ ΛΕΥΚΟ – MELAD 5 – 0 (A.A.)
ΜΕΪΒΑΝΤ A.F.C. - ΕΝ ΛΕΥΚΟ 4 - 0
ΙΡΑΚ - ΕΝ ΛΕΥΚΟ 2 - 1
(ΕΚΚΡΕΜΕΙ ΜΑΤΣ ΜΕ ΝΑΥΤΟΜΠΑΤΣΟΥΣ)

To Πυθάρι | O Teddy Sheringham στον ΑΟΠ

Interview | Γρηγόρης Μητρούσης

Ήρθε στην ομάδα με εντολή να "ματώσει" τα δίχτυα και δεν του αρέσει να χαλάει χατίρια. Μόνιμος σκόρερ του Παναιγειρατικού στα τελευταία παιχνίδια, έχει καταφέρει να βάλει κι αυτός το δικό του λιθαράκι στην μέχρι τώρα πορεία της ομάδας. Και οι "μελανόλευκοι" δείχνουν να βρήκαν στο πρόσωπο του μια πολύ αξιόπιστη λύση επιθετικά. Για την ακρίβεια, μία ακόμα στο πλούσιο οπλοστάσιο τους. Ο Γρηγόρης Μητρούσης ή αλλιώς "Greg" όπως είναι το προσωνύμιο του, μίλησε στο Armada Magazine σε μια αποκλειστική συνέντευξη εφ' όλης της ύλης και σχολίασε γεγονότα και καταστάσεις που βρίσκονται στην επικαιρότητα του ΑΟΠ. Απολαύστε τον:

- Γρηγόρη καλησπέρα! Μπαίνω κατευθείαν στο ψητό και στα γεγονότα του περασμένου Σαββάτου. Ήττα για τον Παναιγειρατικό μετά από καιρό, με σκορ 3-1, έπειτα από ένα σπουδαίο σερί καλών εμφανίσεων.

Γ.Μ.: "Δεν περίμενα να χάσουμε αλλά οι συνθήκες ήταν δύσκολες έτσι και αλλιώς. Ξεκινήσαμε με 7 παίκτες και βρεθήκαμε νωρίς πίσω στο σκορ. Το ημίχρονο έληξε με 2-0 εις βάρος μας. Ήταν λίγο δύσκολο να γυρίσουμε το παιχνίδι από κει και πέρα. Οι Ναυτόμπατσοι ήταν τεχνική ομάδα και ήξεραν πως να κρατήσουν τη μπάλα και να μη μας αφήσουν να κάνουμε το παιχνίδι μας".

- Σκόραρες παρ' όλα αυτά! Μετράς γκολ σε κάθε παιχνίδι το τελευταίο διάστημα.

Γ.Μ.: "Μ' ενδιαφέρει να κερδίζει η ομάδα. Αν μπορώ να βοηθήσω με τα γκολ μου αυτό θα προσπαθώ να κάνω κάθε φορά".

- Είσαι ο πρώτος σκόρερ στην ομάδα με 15 γκολ σε 7 αγώνες. Στην αναμέτρηση με τους Jack Daniels United μάλιστα κατάφερες να πετύχεις 5 γκολ που αποτελεί και ρεκόρ γκολ σ' ένα παιχνίδι για παίκτη του Παναιγειρατικού. Πώς αισθάνεσαι για όλα αυτά;

Γ.Μ.: "Κοίτα να δεις. Στο παιχνίδι με τους Jack Daniels φαινόταν ότι θα σκοράρουμε πολλά γκολ. Δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο ο αντίπαλος. Ήμουν στην επίθεση και εκμεταλλεύτηκα τις ασίστ των συμπαικτών μου και τα προβλήματα στην άμυνα των αντιπάλων. Έτσι ήρθαν και τα γκολ. Τώρα για το πρώτος σκόρερ που είπες σου απαντώ αυτό που είπα και πριν. Πάνω απ’ όλα να κερδίζει η ομάδα".

- Να έρθουμε λίγο στα της μετεγγραφής σου. Είσαι μέλος της ομάδας ουσιαστικά από τον περασμένο Σεπτέμβριο. Θέλω να μας πεις πώς σου φαίνεται που ανήκεις στο ρόστερ του ΑΟΠ; Και ποιόν θα πρέπει να ευχαριστούμε τελικά που είπες το πολυπόθητο ναι;

Γ.Μ.: "Ήθελα πολύ να έρθω στον ΑΟΠ. Και τα παιδιά έδειξαν ότι ήθελαν κι εκείνα. Θα είχα μπει πιο νωρίς στην ομάδα. Πριν από δυο χρόνια μου το είχαν ξαναπροτείνει. Έπαιξα σε κάποια φιλικά τότε αλλά δυστυχώς έπαθα ρήξη χιαστών στο γόνατο μου και τελικά δεν έγινε η μεταγραφή. Αυτός που ήθελε πιο πολύ να έρθω ήταν ο Γιώργος (ο Ντοάς). Γνωριζόμαστε αρκετά χρόνια και ήμασταν συμπαίκτες σε προηγούμενη ομάδα. Αυτός ευθύνεται κυρίως που αγωνίζομαι στον ΑΟΠ σήμερα. Αργήσαμε δυο χρόνια αλλά ήρθα τελικά! Ήταν κάτι που το ήθελα προσωπικά, και επειδή είναι η συγκεκριμένη ομάδα αλλά και επειδή ήθελα να ξαναπαίξω μπάλα μετά τον τραυματισμό μου και χαίρομαι που συνέβη".

- Η ομάδα μετράει 7 νίκες και 2 ήττες στο πρωτάθλημα. Αν συνυπολογίσουμε και το Attica Cup που κατακτήσατε εναντία στην Ολυμπιάδα έχετε 9 νίκες φέτος σε επίσημα ματς. Είσαι ευχαριστημένος μέχρι στιγμής από τις εμφανίσεις σας;

Γ.Μ.: "Νομίζω είναι μια χαρά. Προσωπικά δεν έχω παράπονο. Άλλα να σου πω την αλήθεια μπορούσαμε να μην έχουμε κάνει ούτε μία ήττα. Όλα στο πρόγραμμα είναι όμως. Πρέπει να συμβούν κι αυτά! Χάσαμε απ’ αυτές τις δύο ομάδες, μπορούσαμε να έχουμε φέρει ισοπαλία με το Ιράκ που το κερδίσαμε στο τέλος… ντάξει, έτσι είναι αυτά! Σε γενικές γραμμές είμαι ευχαριστημένος με την πορεία της ομάδας. Δεν περίμενα να τα πηγαίνουμε τόσο καλά".

- Μπορείς να κάνεις μία πρόβλεψη; Μέχρι που μπορεί να φτάσει ο φετινός Παναιγειρατικός; Έχει τα φόντα να κάνει επιτυχία ανάλογη του 2010 όταν και έφτασε στον τελικό; Τι πιστεύεις;

Γ.Μ.: "Ειλικρινά, πιστεύω ότι μπορούμε να καταφέρουμε αρκετά πράγματα. Σίγουρα μέσα στις τέσσερις καλύτερες ομάδες θα είμαστε, κατά την άποψη μου. Αν και δεν έχω δει ακόμα τις δύο ομάδες που βρίσκονται στην πρώτη θέση νομίζω ότι μπορούμε να πετύχουμε κάτι ανάλογο. Αν είμαστε στους τέσσερις πρώτους στο τέλος του πρωταθλήματος τότε όλα μπορούν να συμβούν. Στα νοκ-άουτ παιχνίδια τα πράγματα είναι απρόβλεπτα. Αλλά ακόμα είναι νωρίς να μιλάμε γι' αυτά».

- Μας κάνεις την καλύτερη πάσα. Προσεχώς Σιντρίμ Τιμ και ακολουθούν δύο ντέρμπι-φωτιά αν ισχύσει η κανονική ροή του προγράμματος. Εν Λευκώ και Μεϊβάντ. Πιστεύεις ότι ο Παναιγειρατικός μπορεί να τα καταφέρει σ' αυτά τα ματς;

Γ.Μ.: "Εντάξει. Εμείς θα κάνουμε το καλύτερο δυνατό. Τώρα… ότι βρέξει ας κατεβάσει (γελάει)! Θα δούμε πώς είναι και οι αντίπαλοι και αν καταφέρουμε να τους κερδίσουμε θα είναι κάτι πάρα πολύ καλό για την ομάδα. Ανυπομονούμε να παίξουμε μαζί τους. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην τους κοντράρουμε. Εμείς σε κάθε ματς έχουμε μάθει να μπαίνουμε δυνατά στο γήπεδο είτε ο αντίπαλος λέγεται Εν Λευκώ είτε λέγεται Μπαρτσελόνα!"

- Σου αλλάζω λίγο θέμα. Είναι αλήθεια ότι ο ΑΟΠ σε απέκτησε σαν εναλλακτική λύση για την επίθεση φέτος. Ξεκίνησες από τον πάγκο σε κάποια παιχνίδια όμως κάθε φορά με τις εμφανίσεις σου διαψεύδεις τους πάντες ότι έχεις συμβιβαστεί με την ταμπέλα του "αναπληρωματικού". Αλήθεια, είσαι ευχαριστημένος από την συμμετοχή σου στους αγώνες ως τώρα;

Γ.Μ.: "Ναι, στην αρχή ξεκίνησα με την εντύπωση ότι θα παίζω 10λεπτα. Αυτό είχαμε πει πάνω-κάτω και με τα παιδιά. Ήξερα πώς έχει η κατάσταση στον Παναιγειρατικό. Όσο περνάνε τα παιχνίδια όμως και βλέπεις τις δυνάμεις σου θες να παίζεις και παραπάνω. Άρχισα να βλέπω βελτίωση στη φυσική μου κατάσταση και προσπάθησα να πάρω λίγο περισσότερο χρόνο συμμετοχής. Το ότι παίζω παραπάνω δεν οφείλεται σ' εμένα μόνο. Οφείλεται κυρίως στον προπονητή του ΑΟΠ Πέτρο Παπανικολάου που με εμπιστεύεται. Εκείνος κρίνει κι εμείς ακολουθούμε. Νομίζω ότι παίζω όσο χρειάζεται ανάλογα και με τις ανάγκες του κάθε αγώνα".

- Ο Πέτρος Παπανικολάου σε χρησιμοποιεί στην κορυφή της επίθεσης που είναι και η φυσική σου θέση απ' ό,τι ξέρουμε. Στην ίδια θέση, ωστόσο, αγωνίζεται και ο Χάρης Ερμείδης που είναι και ο έτερος μεγάλος σκόρερ του ΑΟΠ. Πιστεύεις ότι χωράς στην ίδια 8αδα με τον Χάρη;

Γ.Μ.: "Ναι, μπορούμε πιστεύω. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Έτσι κι αλλιώς, άλλες φορές εκείνος παίζει στο πλάι και εγώ στην επίθεση. Άλλες φορές παίζω κι εγώ στο πλάι όπως έγινε και στην αρχή του αγώνα με τους Ναυτόμπατσους. Αλλάζουμε θέσεις συχνά και αυτό σημαίνει ότι χωράνε στην οχτάδα παραπάνω από ένας ή δύο επιθετικοί. Είναι θέμα προπονητή και πάλι. Εγώ πάντως δεν έχω πρόβλημα".

- Πώς σου φαίνεται το κλίμα που επικρατεί στον Παναί; Είναι όπως το περίμενες;

Γ.Μ.: "Όπως σου είπα και πριν χαίρομαι που είμαι μέλος στον Παναιγειρατικό. Παρακολουθούσα την πορεία του από παλιά και ήξερα πολλά πράγματα. Είναι όλα πολύ καλά".

- Με την ένταξη σου στην ομάδα βρίσκεις και μερικούς παλιούς σου φίλους. Πώς αισθάνεσαι γι' αυτό;

Γ.Μ.: "Είναι πολύ θετικό. Βρίσκω φίλους μου από παλιά. Με τον Ζαχαρία κάνουμε αρκετή παρέα εκτός ομάδας ενώ και με τον Γιώργο υπάρχει πολύ καλή σχέση που με έφερε ουσιαστικά και στην ομάδα. Επίσης, γνωρίζομαι καλά και με τον Μπουρά που είναι κι αυτός μέλος του Παναιγειρατικού. Κάναμε παρέα από την προηγούμενη ομάδα στην οποία παίζαμε και οι τέσσερις μαζί μέχρι το 2008. Οπότε μου είναι οικείο το περιβάλλον. Είναι πάντα καλό να βρίσκεις παλιούς φίλους".

- Και για να κλείσουμε, έχεις κάποιο μήνυμα να στείλεις στους φίλους της ομάδας; Κάτι που θα ήθελες να πεις;

Γ.Μ.: "Να περιμένουν μια πολύ καλή χρονιά για την ομάδα. Είναι όλα πολύ καλά φέτος. Ο ΑΟΠ έχει πολλούς φίλους και το είδα κι εγώ ο ίδιος όταν ήρθα να παρακολουθήσω τον τελικό με την Μεικτή Σεφ πρόπερσι. Ελπίζω να ζήσουμε κάτι ανάλογο φέτος αλλά με καλύτερο happy end!"

- Γρηγόρη σ’ ευχαριστούμε πολύ.

Γ.Μ.: "Κι εγώ ευχαριστώ. Να είστε καλά".

Eleonas Shooting Analysis | Ουδέν κακόν αμιγές καλού

Λένε πως κάπου ανάμεσα στο κακό βρίσκεται και το καλό… κι ότι μέσα από μια δυσάρεστη εμπειρία κάλλιστα μπορεί να προκύψει ένα πολύτιμο μάθημα. Η ήττα από τους Ναυτόμπατσους το περασμένο Σάββατο, αναμφίβολα, ήρθε σ' ένα χρονικό σημείο κρίσιμο για τον Παναιγειρατικό. Ένα σημείο στο οποίο οι μελανόλευκοι πάλευαν να σταθεροποιήσουν την ιδιαίτερα θετική φέτος εικόνα τους. Ωστόσο, ας μη γελιόμαστε. Κάποια στιγμή το φρένο θα έμπαινε. Τώρα ή λίγο αργότερα, το κρεσέντο καλών εμφανίσεων που πραγματοποιούν τον τελευταίο καιρό οι μελανόλευκοι, κάπου θα σταματούσε. Και πριν χαρακτηρίσει κανείς την ήττα από τους Ναυτόμπατσους, εκτός προγράμματος, θα ήταν προτιμότερο να βάλει στη ζυγαριά τόσο τις ειδικές συγκυρίες κάτω από τις οποίες σημειώθηκε όσο και τον αντίπαλο που εν τέλει έδειξε ότι διαθέτει ποιότητα και φρόντισε να το καταστήσει σαφές.

Το Eleonas Shooting Analysis, σε μια προσπάθεια να διερευνήσει το κόστος μιας ήττας όπως αυτή, βάζει στο μικροσκόπιο κάποιους από τους αστάθμητους παράγοντες που ενδεχομένως να παίξουν το ρόλο τους και να δώσουν άλλη νότα στην συνέχεια του πρωταθλήματος. Μια.. πιο άγρια ομορφιά ίσως! Είναι αλήθεια και όχι γενικόλογη εκτίμηση πλέον, ότι ο ΑΟΠ τους τελευταίους μήνες παρουσιάζει στον αγωνιστικό χώρο το καλύτερο ποδόσφαιρο της 4ετούς πορείας του στα γήπεδα της Αθήνας. Υψηλές επιδόσεις στο σκοράρισμα και αμυντική λειτουργία που λίγες ομάδες μπορούν να σταθούν σε σύγκριση μαζί της. Εξάλλου δεν πρέπει να ξεχνάμε. Πριν το τελευταίο τους παιχνίδι, οι Αιγειράτες μετρούσαν 2,5 μήνες χωρίς ήττα και ένα επιμέρους goal average 30-7. Ένα σερί 5 νικών που είχε να συμβεί στην ομάδα από την ερεβώδη 1η της σεζόν που αγώνα με αγώνα δεν ήξερε τι της ξημέρωνε. Με όπλο, τον ενθουσιασμό και το μάγκικο ταπεραμέντο των παικτών που απάρτιζαν εκείνη την φουρνιά, ο ΑΟΠ κατάφερε να πανηγυρίσει 5 συνεχόμενες επιτυχίες (αρχής γενομένης από τις 6/12/08) με αντιπάλους όπως η Μεικτή Σεφ (5-2), τα τότε μεγαθήρια Νείλος (4-3) και Πυραμίδες (4-1), το άσημο Πειρατικό (11-0) και η Αρμάδα (4-4, 5-0 στα χαρτιά). Πολλοί μάλιστα υποστηρίζουν πως αν δεν υπήρχε και το δικανικό ταλέντο του Δημήτρη Μάντζου οι νίκες θα ήταν 4! Το συγκεκριμένο ρεκόρ ισοφαρίστηκε φέτος, 3 χρόνια μετά. Με την εικόνα των μελανόλευκων θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος ότι γινόταν άνετα και να σπάσει. Κανείς, όμως, δεν είναι σε θέση να προδιαγράψει ότι μια ομάδα θα κερδίζει συνέχεια. Ειδικά, όταν αυτή έρχεται από συνεχόμενα παιχνίδια και με παίκτες που είναι λογικό να εμφανίζουν κάποιες στιγμές και σημάδια κόπωσης.

Ένας άλλος πολύ σημαντικός παράγοντας, είναι το γεγονός ότι ο Παναιγειρατικός φέτος εδραιώθηκε πολύ γρήγορα στα υψηλά κλιμάκια του Β’ Ομίλου. Αυτομάτως, λοιπόν, κάτι τέτοιο αφαιρεί το στοιχείο του αιφνιδιασμού από το παιχνίδι του. Κάθε αντίπαλος, στο άκουσμα της "Μαύρης Αρμάδας" ξέρει πάνω κάτω ότι έχει να αντιμετωπίσει ένα πολύ ανταγωνιστικό σύνολο (αυτό το γνώριζαν και οι 2 ομάδες που λύγισαν τον Παναί μέχρι τώρα -και οι Ντιμίλιο αλλά πολύ περισσότερο οι Ναυτόμπατσοι). Το ίδιο φυσικά ισχύει για όλους τους μεγάλους του φετινού πρωταθλήματος και είναι ένας κανόνας που είτε αποδεχόμαστε είτε όχι, πάντα θα επηρεάζει. Τη μόνη εξαίρεση στον κανόνα αποτελεί, όπως φαίνεται, η Μεϊβάντ που μάλλον έχει καταργήσει προ πολλού τις ταμπέλες. Για την ομάδα απ' το Αφγανιστάν δεν υπάρχουν φαβορί, αουτσάιντερ κλπ και αυτό προδίδει και το επιβλητικό 4-0 ενάντια στους Εν Λευκώ στο ντέρμπι κορυφής που διεξήχθη το Σάββατο που μας πέρασε. Αποτέλεσμα που φέρνει και τυπικά πλέον στην 1η θέση τους «τρομοκράτες της Αλ Κάιντα»!

Αν όμως ο Παναιγειρατικός θέλει να βλέπει με ρεαλισμό το φετινό πρωτάθλημα θα πρέπει να υπάρχει πάντοτε κατά νου ένα εξίσου σημαντικό ζήτημα, αν όχι πιο σημαντικό απ' όλα τ' άλλα. Κι αυτό δεν είναι άλλο από το ρόστερ της. Όσες προσπάθειες κι αν έγιναν να παραταχθεί η ομάδα πιο πλήρης σε σχέση με πέρυσι, όσο κι αν αποκτήθηκαν τελείως νέα πρόσωπα (Μητρούσης, Τριβιζάς) για κάποιο λόγο κάθε φορά, οι αποστολές του ΑΟΠ σπανίως θα ξεπερνούν τους 10 ποδοσφαιριστές. Αυτοί που έχουν τελικά τη "μερίδα του λέοντος" στον αγωνιστικό χώρο είναι λίγοι όπως αποδεικνύεται στην πράξη. Κι αυτό δεν είναι κατ' ανάγκη κατακριτέο. Ίσως να εξυπηρετεί και την "φιλοσοφία Παπανικολάου" που, με το πέρασμα των χρόνων, έγινε πιο ξεκάθαρο πόσο ψηλά στις προτεραιότητες της είναι η ομοιογένεια. Κάτι για το οποίο έχει παρεξηγηθεί και κατηγορηθεί κατά το παρελθόν ο ίδιος ο κόουτς των Αχαιών, όμως αν μη τι άλλο είναι και το στοιχείο εκείνο που τον καταξίωσε προπονητικά. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, ο ΑΟΠ χάνει τον βασικό κεντρικό του οπισθοφύλακα, τον Γιάννη Λάμπρου (που θα λείψει πάνω από 4 μήνες όπως εκτιμάται, με το πρόγραμμα Erasmus). Για όσους παρακολουθούν τα αγωνιστικά της ομάδας ξέρουν καλά πόσο κοστίζει η απώλεια ενός παίκτη όπως ο 21χρονος -ρέκορντμαν συμμετοχών- ποδοσφαιριστής του Παναιγειρατικού. Επιπροσθέτως, ο έτερος κεντρικός οπισθοφύλακας, ο "πολύς" Γιώργος Ντοάς για την ώρα δεν δείχνει ακόμη έτοιμος να πιάσει τα υψηλά στάνταρ απόδοσης που είχε συνηθίσει τους Αιγειράτες και κάπου είναι και λογικό -με το μεγάλο στοίχημα για τον ίδιο να είναι το αν και κατά πόσο μπορεί να συνδυάσει παράλληλα μπάλα και στρατιωτική θητεία (μετά την οριστική του μετάθεση στο λεκανοπέδιο της Αττικής).

Ερωτήματα υπάρχουν και πάντα θα υπάρχουν. Η ουσία είναι να δοθούν οι απαντήσεις στο γήπεδο. Πουθενά αλλού. Εξάλλου, είναι μονόδρομος. Δυο ντέρμπι-φωτιά εν' όψει (πριν την ολοκλήρωση του α' γύρου) και με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ο Παναί καλείται να κολυμπήσει σε βαθιά νερά. Το αν θα τα καταφέρει είναι μια υπόθεση που αξίζει να εξετάσουμε σε επόμενο άρθρο. Προς το παρόν, το επόμενο εμπόδιο ακούει στο όνομα Σιντρίμ Τιμ και οι μελανόλευκοι το μόνο που βλέπουν μπροστά τους είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για επιστροφή στις επιτυχίες (ίσως ένα καλό δώρο στον Πέτρο Παπανικολάου παραμονές των 29ων γενεθλίων του). Υπομονή και όλα τ' άλλα θα τα μάθουμε σύντομα. 

ELEONAS SHOOTING ANALYSIS

ΝΤοκογλύφος | Το λιοντάρι στο κλουβί και το στραβό το κλήμα

Φίλες και φίλοι καλημέρα και καλό μήνα.

Φλεβάρης μπήκε κι η ομάδα μας φλερτάρει δυνατά με την κορυφή. Όλα θυμίζουν παλιές καλές εποχές και φαίνεται πως η περσινή «περίεργη» σεζόν περνά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Οριστικά.

Όσοι μάλιστα είδαν το ματς με τους ενδυναμωμένους Ναυτόμπατσους, συνηγορούν υπέρ του προφανούς: Ο φετινός ΑΟΠ είναι ομάδα πρωταθλητισμού. Πίσω 0-2 στο σκορ, με επτά παίκτες για μεγάλο μέρος του αγώνα, κι όμως οι Αχαιοί κατάφεραν να βγάλουν φάσεις, να πατήσουν περιοχή και να μην πετούν λευκή πετσέτα στο γήπεδο. Το τελικό σκορ μοιάζει σταγόνα στον ωκεανό του πρωταθλήματος.

Αν κάτι μένει από το πρόσφατο «χαστούκι» δεν είναι τόσο το τρισδιάστατο παιχνίδι των αντιπάλων που πολύ σοφά ανέλυσε ο coach Pap στο φόρουμ, όσο η επιβεβαίωση της διαρκούς ανάγκης για ηρεμία και ψυχραιμία σε όλο το ματς. Όσο στραβό κι αν είναι το… κλήμα δεν πρέπει να αφήνουμε να το φάει ο γάιδαρος…

Όλοι γουστάρουμε να βλέπουμε τον Κρεκούκια να παθιάζεται σαν να μην έχει περάσει μια μέρα από το μακρινό παρελθόν της Αιγείρας. Να αναπληρώνει σε φωνές την «ενοχλητική» σιωπή ορισμένων συμπαικτών του. Ο Κρεκ, αρχηγός το περασμένο Σάββατο, για να μην ξεχνιόμαστε, φρόντισε να αφυπνίσει τους πάντες, ακόμη και τους -δικαιολογημένα- αργοπορημένους γείτονες.

Την ίδια ώρα, ο μεγάλος σκόρερ γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τη δύναμη της ψυχολογίας και πόσο εύκολα αυτή αλλάζει, ειδικά σε ομάδες «ειδικού χαρακτήρα» όπως η δική μας. Ο «Ναύαρχος» γνωρίζει πολύ καλά ότι είναι απρόβλεπτος και αυθόρμητος. Ο Ζάχας τον έχει χαρακτηρίσει «λιοντάρι στο κλουβί» κι ο Φίλιππος σίγουρα θα προσυπέγραφε αυτό το χαρακτηρισμό. Ξέρει πολύ καλά ότι ο αντιδραστικός του χαρακτήρας έρχεται σε ευθεία κόντρα με τις πολικές θερμοκρασίες που επικρατούν στον εγκέφαλο του Λάμπρου ή του Θωμά. Γνωρίζει τα όρια της συλλογικής ψυχολογίας του ΑΟΠ και τις αντοχές του σταθερού εύθραυστου «μελανόλευκου» οικοδομήματος. Το «κομμάτι» του Κρεκούκια στο ιδιόμορφο Jenga της παναιγειρατικής ψυχολογίας είναι δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά της ομάδας. Επηρεάζεται κι επηρεάζει κι ο ίδιος, κι αυτό το γνωρίζει καλύτερα απ’ τον καθένα. Και σε τελική ανάλυση, η μεγαλύτερη ΜΑΓΚΙΑ του Περιστεριώτη άσου δεν είναι τόσο τα γκολ του όσο η αυτογνωσία του, το απαράμιλλο πάθος του και η μαεστρική του ικανότητα να ελέγχει τον εαυτό του για το καλό της Ομάδας. Κι αυτό συμβαίνει σε πάμπολλες περιπτώσεις που περνούν απαρατήρητες στον ανεκπαίδευτο εξωτερικό παρατηρητή. Οι παλαιότεροι το καταθέτουν.

Και κάτι τελευταίο: οι εποχές είναι πολύ δύσκολες για όλους. Τα οικονομικά μας πάνε από το κακό στο χειρότερο. Δουλειές δεν υπάρχουν και όταν βρίσκονται πρέπει να τις εκμεταλλευόμαστε στο έπακρο, ακόμη κι αν είναι π.χ. Σάββατο βράδυ. Υπάρχει και πρέπει να υπάρχει κατανόηση από όλους και σε όλους. Όταν λέμε ότι ο Παναιγειρατικός είναι οικογένεια, αυτό ακριβώς εννοούμε. Είμαστε έτοιμοι να συμπαρασταθούμε σε κάθε συμπαίκτη μας που περνά δύσκολα, πιο δύσκολα από εμάς. Κι έτσι πρέπει να συνεχίσουμε. Έμπρακτα, όχι στα λόγια. Γιατί αν κάτι μας μείνει -ή τουλάχιστον πρέπει να μας μείνει- από αυτή την περίφημη κρίση είναι η αλληλεγγύη. Το κόστος για την ομάδα έρχεται δεύτερο, πολύ δεύτερο.

Φιλικά και χωρίς παρεξήγηση,

ΝΤοκογλύφος