Eleonas Shooting Analysis | Η Ρεάλ, η Μπάρτσα... και ο Παναιγειρατικός!

Η Ρεάλ, η Μπάρτσα και... ο Παναιγειρατικός!

Στο ποδόσφαιρο είναι πολύ συχνό φαινόμενο οι παραλληλισμοί μεταξύ των ομάδων. Όπως και οι χαρακτηρισμοί τύπου "αυτή η ομάδα είναι επιθετικογενής, αμυντικογενής κλπ" ή ακόμη χειρότερα "ξεχασμένη στη γραμμή του offside" και "ταμπουρωμένη κάτω από τα δοκάρια!". Αυτοί είναι μερικοί τρόποι ώστε να δώσεις μια εικόνα για το αγωνιστικό προφίλ μιας ομάδας. Πολλές φορές όμως το να της βάλεις ετικέτα δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα. Το αντίθετο μάλιστα. Η ταμπέλα μπορεί να οδηγήσει σε παρεξηγήσεις ή να περιορίσει σε μεγάλο βαθμό αυτό που πραγματικά είναι κι αυτό που θέλει να ξεδιπλώσει στον αγωνιστικό χώρο. 

Κι ένα ιδιαίτερο παράδειγμα, που ενισχύει τον συγκεκριμένο κανόνα, είναι ο φετινός Παναιγειρατικός. Μια ομάδα με πολύ λίγες προσθήκες σε σχέση με πέρυσι (με νέα πρόσωπα μόνο τους Μητρούση και Τριβιζά) είναι οφθαλμοφανές ότι παρουσιάζει μέχρι τώρα κάτι πολύ διαφορετικό, κάτι στο οποίο δε μας είχε συνηθίσει ως τώρα. Οk. Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι έπαιξαν το ρόλο τους η οριστική επιστροφή του Διονύση Μάντζου (που πέρυσι είχε μόλις 1 συμμετοχή) και του Σαραντουλάκη, όπως επίσης και των Κατσούρη και Μπούρα που δίνουν περισσότερες επιλογές από τον πάγκο στη "φαρέτρα" του Παπανικολάου. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι η αλλαγή φέτος για τον ΑΟΠ έρχεται εκ των έσω. Και το λέμε αυτό έχοντας ήδη πάρει μια ικανοποιητική γεύση στα τέσσερα πρώτα ματς του πρωταθλήματος για το ποδόσφαιρο που παίζει η ομάδα. Αν σε αυτή συνυπολογίσουμε και τους δύο αγώνες του Attica Cup, η εικόνα ενισχύεται ακόμη περισσότερο. Στον Παναί φέτος υπάρχει πληρότητα. Μια πληρότητα που προκύπτει τόσο απ' το γεγονός ότι η ομάδα διατήρησε την ομοιογένειά της, όσο και απ' το ότι σημειώθηκε πρόοδος στην αγωνιστική συμπεριφορά του κάθε ποδοσφαιριστή ατομικά. Εκείνοι που πήραν στις πλάτες τους τον Παναιγειρατικό τη δύσκολη σεζόν που έφυγε δηλώνουν και πάλι "παρών". Το αίσθημα ευθύνης που διακατείχε τον καθένα ξεχωριστά παραμένει άσβεστο και, σε συνδυασμό με τις αφίξεις που αναφέρθηκαν παραπάνω, δημιουργούν ένα μείγμα άκρως ανταγωνιστικό.

Η μετάβαση από την πρότερη κατάσταση στην τωρινή, συνέβη ομαλά. Αυτό άλλωστε ήθελαν και συζητούσαν στα πηγαδάκια τους οι άνθρωποι του Παναιγειρατικού που στο ξεκίνημα τον βλέπουν να παίζει στρωτό κι ελκυστικό ποδόσφαιρο. Το κατ' εξοχήν δυνατό σημείο της ομάδας, η αμυντική της γραμμή, δεν έχασε τίποτε σε σχέση με το παρελθόν (ή τουλάχιστον όχι τίποτε το ουσιαστικό), αφού το προσωρινό κενό του Ντοά καλύπτεται επάξια ως τώρα με κάποιες έξυπνες εσωτερικές αλλαγές. Από τη μέση και μπροστά οι "μελανόλευκοι" δείχνουν καλύτεροι από ποτέ και μπορούν πλέον να επαίρονται ότι διαθέτουν εξίσου καλή επιθετική γραμμή. Μπορεί να μιλήσει ξεκάθαρα πλέον κανείς για μια ομάδα με ταλέντο και πίστη στον εαυτό της που, αν δείξει και στο μέλλον ανάλογο ενθουσιασμό στον αγωνιστικό χώρο, δε θ' αργήσουν να έρθουν καλύτερες μέρες. Και ναι, Το δεχόμαστε. Μπορεί ο ΑΟΠ να μην είναι ούτε Ρεάλ, ούτε Μπάρτσα, μπορεί να μην παίζει στην Premiera Division, όμως για τα δεδομένα του Ελαιώνα διαθέτει ρόστερ που αντέχει τον πρωταθλητισμό.  Είναι ένα σύνολο που μπορεί να κοιτάξει κατάματα κάθε αντίπαλο. Να κάνει ορισμένος από τους "παλιούς και πεπειραμένους" του Β' Ομίλου του Σαββάτου να χάσουν τον ύπνο τους περιμένοντας καρτερικά τη συνάντηση με τη "Μαύρη Αρμάδα".

Εξάλλου, αυτό δεν είναι ένα από τα κριτήρια που διαφοροποιούν τις μεγάλες ομάδες από τις μικρές; Το αν και κατά πόσο μπορούν να γίνουν ο εφιάλτης στα όνειρα των άλλων; Ίσως αν ρωτούσαμε τους μικρομεσαίους της La Liga να μας απαντούσαν αυτό ακριβώς για την παρέα του Μέσι και τους "γκαλάκτικος" του Μουρίνιο. Ότι απέναντί τους δεν πέρασαν και τα καλύτερα βράδια τους! Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι βράδια πέρασαν οι μέχρι στιγμής αντίπαλοι του Παναιγειρατικού, πάντως η αλήθεια είναι ότι το φετινό σύνολο που κρατάει στα χέρια του ο Mr11 είναι ένα σύνολο με προοπτικές και υψηλές δυνατότητες. Ένα σύνολο που μόνο στα δύσκολα θα φανεί το ειδικό βάρος που διαθέτει και το αιγειράτικο στρατόπεδο αυτό το ξέρουν καλά. Έτσι κι αλλιώς, το στραπάτσο από τους Ντιμίλιο (3η αγωνιστική) είχε να διδάξει πολλά. Τίποτε δεν αποκτιέται χωρίς κόπο!

Καλό ξεκίνημα στο "Armada Magazine" και καλή επιτυχία στον Παναιγειρατικό μας στη δύσκολη συνέχεια του πρωταθλήματος. Όλο το παρασκήνιο και οι αναλύσεις τις φετινής χρονιάς για τη "Μαύρη Αρμάδα" θα σχολιάζονται από εδώ.
ELEONAS SHOOTING ANALYSIS